بررسی نگرش کشاورزان نسبت به خصوصی‌سازی خدمات ترویج کشاورزی(مطالعه موردی بخش شیرگاه استان مازندران)

هدف اصلی پژوهش، بررسی نگرش کشاورزان بخش شیرگاه استان مازندران نسبت به خصوصی‌سازی خدمات ترویج کشاورزی بود. پژوهش از نوع کاربردی و جامعه آماری آن شامل 15300 کشاورز ساکن در 54 روستا بود. نمونه گیری به روش طبقه‌ای تصادفی با انتساب متناسب انجام شد و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 150 نفر تعیین گردید. یافته‌ها نشان داد که نگرش 84 درصد کشاورزان نسبت به کارآیی خصوصی سازی ترویج مثبت و نسبتاً مثبت است. همچنین کشاورزان با سنین بالاتر، دارای سابقه کار بیشتر در کشاورزی و سابقه آشنایی بیشتر با خدمات ترویجی، نسبت به خصوصی‌سازی ترویج کشاورزی نگرشی منفی‌تر داشته‌اند. گویه‌های برقراری یک سیستم نظارتی و چارچوب قانونی منسجم، جهت بازرسی و کنترل بخش خصوصی ترویج، بالاترین اولویت را در نگرش کشاورزان نسبت به شرایط لازم برای ایجاد نظام ترویج خصوصی داشته است. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین نگرش کشاورزان نسبت به خصوصی سازی در ترویج کشاورزی با هر یک از متغیرهای سطح سواد کشاورز، متوسط درآمد ماهیانه، میزان اراضی آبی، دفعات مراجعه به مرکز خدمات کشاورزی، کارآیی خصوصی‌سازی ترویج و میزان بکارگیری مکانیزاسیون همبستگی مثبت و معنی‌دار و با متغیرهای سن، سابقه کار کشاورزی و سابقه آشنایی با خدمات ترویجی همبستگی منفی و معنی‌داری وجود دارد. همچنین مهم‌ترین متغیرهای اثرگذار بر نگرش کشاورزان به خصوصی‌سازی نظام ترویج کشاورزی، متوسط درآمد ماهیانه، سابقه آشنایی با خدمات ترویجی و سطح سواد کشاورز بوده است.